Saturday, March 31, 2007

Istorya ng Kaibigan

Dear Mr. Love,

I haven't written here what I always wanted to write. Something about her, something about my feelings for her. I'm afraid that our course of friendship will change if I will write something about her here in my blog. Because I know that she will notice it that the girl I'm pertaining to is herself. You would ask, why would I write something that is "obviously" about her and why here in my blog. I don't know, all I know is I want to write every single thing about you, what you do and what you said... literally, and I want the whole world to know my feelings for her excluding herself. Anyway, I still don't have the guts to write it.

Yours truly,

Christorpe


...typical na istorya hindi ba, pero bakit kapag ikaw na ang nasa katayuan niya ang hirap gawan ng solusyon. Some people are born to be torpe ika nga.


Peace Out!

Wednesday, March 28, 2007

Muni-Muni

What is a promise? Why would you say such thing and at the end, you're not going to do it? Will you get sued for breaking a promise?

What happens when a promise is fulfilled? A certain thing is developed...trust. You trust that person that you can have his word, that he will not let you down. What if he broke that promise? Do you still hope that some miracle will happen, that things will still change.

Get a hold of yourself, pick up what has been shattered and put it together. You can't run away from your thoughts, because you own it. You will still ask questions like, what if he....what if it...what if she...what if I...You experience a feeling of uncertainty, a feeling of...

Mommy: Waward!! Telepono!!

Ako: Nasa banyo po ako!!

Mommy: Tawag ka nalang ulit iho, tumatae si Emil eh



Peace Out!

Sunday, March 18, 2007

Kung Ano Nalang Meron...[1]

Mommy at Daddy ko naguusap habang kame ay kumakain:

Daddy: Bakit ang dami mong reklamo sa bahay natin, nagtrabaho ako para maitayo at magawa 'tong bahay natin.
Mommy: Di naman ikaw gumawa ng bahay eh.
Daddy: ???
Mommy: Karpintero gumawa nito.
Ako: <*applause*> Good point, good point.

Minsan, inspite ng madaming ginagawa, pressure sa mga subject kung papasa, di pwedeng hindi ka mang-gago, mag-joke tska mang-trip ng kaklase tska kaibigan. "Tatawa nalang ako", linya na namin yan 'pag ang daming nagiging last minute epal sa mga projects, e.g. papunta ka na ng iskul, tapos malalaman mo na nagloloko ung program para sa system mo na i-dedefend mo ng 7pm, buti nalang na-test namin sa laptop bago umalis ung fx.

Sa mga panahon na ganito, yung malapit na yung final examination....hmmm <*napa-isip*> yurika! bukas na pala ung start ng exam, di pa ko nagaaral!

Ehem! Ehem! Tulad nga ng sinasabi ko, sa mga panahon na 'to, kelangang kelangan ung mag-aral ng mabuti!! kelangang maabot ang dapat maabot!! maatim ang dapat maatim!! mahagilap ang dapat mahagilap!! maarok ang dapat maarok!! "manguha ang napat manguha!!" Hay, 'di ko na na-explain ung point ko, next time na nga lang.

May nabasa akong kowt, "kung may isang kulang ngayong college sa buhay ko, 'di ung matataas na grades, 'di din ung love life, kundi, next line, next line, next line, next line, next line... TULOG". Sa sobrang pagka-antig ng puso ko sa kowt na 'yun, napa-utot ako. Pero totoo 'yun, sa sobrang pressure na dapat mo matapos ung project mo, kahit isang minuto ang masayang, paghihinayangan mo. Kaya 'yung mga tulog namin ay matatawag mong tulog nalang. Pero ang dami kong natutunan 'nun, natuto akong magsipag lalo, mag-focus sa mga dapat gawin. Natutunan ko din na kahit 2am tumitalaok din ung manok, masyadong advance ung rolex nung manok na 'yun.

Hmmm... May nakakalimutan yata ako...

Hmmm...

'Di pa pala ako nagaaral, type ako ng type dito baka bukas wala akong ma-type sa test paper ko, pangalan ko lang tska section. Minsan nga naiisip ko nalang, lagyan ko kaya ng "100" ung linya para sa score mo sa test. Ano kaya gagawin ng prof ko? Ay ewan, magaaral na ng ako.


Peace Out!

[1]"Kung Ano Nalang Meron" - un kasi ung sinabi ko sa nanay ko nung tinanong niya ko kung ano gusto kong ulam para sa tanghalian. Koneksyon sa post ko?? Syempre... wala.

Saturday, March 10, 2007

Kamusta naman...

I'm listening now to my metallica mp3s. I miss the guitar riffs and guitar solo of Pareng Kirk, the drumlines of Ninong Lars, the voice of Tito James Hetfield and the basslines and riffs of Tol Jason Newsted, now, the bassist of the band Supernova.

Kamusta naman yun...Gusto kong sabayan ng pagtugtog ng bass ung mga kanta nila, kaso sira amp ko. Pakshet, putol string nung gitara ko, alangan naman na sabayan ko sa kahon to, (hmmm.. sige, try ko mamya). Hindi ko na naaasikaso ung mga instruments ko, di na rin ako nakakapagpractice sa sobrang dami na ginawa. Ganun nga siguro pag tumatanda ka na.

Dahil katatapos lang kameng gisahin nung defense namin, at mapasa ung project sa Compiler Design, at inurong ung pasahan ng program assignments sa Java, relax lang muna ako ngayon and I do deserve it!!

I browsed thru my friendster account, ewan ko kung bakit napapadalas pagpunta ko sa site na yun, pagkakita ko ng 'friends page', wala ng sense. In the first place kasi, wala namang sense para sakin ung friendster. Mahilig lang talaga ako tumingin ng pictures kaya siguro ganun. Ayoko nalang magreklamo at baka makasakit ako ng damdamin ng isang die-hard fan (o dependent) ng friendster. Sad but true.

Pati tong post ko na 'to walang sense, uso ata ngayon. => 'til we meet again!!

Peace Out!